Klasyfikacja Stref Zagrożenia Wybuchem

Bezpieczeństwo wybuchowe to jedno z podstawowych zagadnień obowiązującej obecnie Dyrektywy ATEX 137. Jest to dyrektywa, której przepisy mówią o ochronie życia i zdrowia pracowników zatrudnionych w miejscach, gdzie zachodzi zagrożenie wybuchem. W takich zakładach pracy konieczne jest opracowanie Oceny Zagrożenia Wybuchem a następnie klasyfikacja stref.

Aby spełnić wymagania normy ATEX 137 i uchronić przedsiębiorstwo przed konsekwencjami wybuchu, należy między innymi określić (i oznaczyć!), które części zakładu pracy narażone są na powstawanie atmosfery wybuchowej. Konieczne jest także, by ustalić, jaki jest stopień zagrożenia. Pozwala to na dopasowanie środków bezpieczeństwa do potencjalnego ryzyka.

Inny poziom bezpieczeństwa wymagany jest w miejscach, gdzie wybuchowa mieszanina pyłów bądź gazów występuje sporadycznie, inny, gdy normalna praca może w każdej chwili spowodować powstanie wybuchowej mieszaniny.

Oprócz pyłów i mieszanin gazów wybuchowych należy też zwrócić uwagę na inne materiały palne, które w odpowiednim rozproszeniu, mogą okazać się wybuchowe, jak na przykład włókna, proszki czy artykuły spożywcze (np. mąka, cukier, mleko w proszku) oraz na ciała stałe i ciecze, które w wyniku warunków w miejscu pracy mogą przejść w stan mgły lub się utlenić.

Na jakie miejsca trzeba szczególnie zwrócić uwagę?

Na pewno warto zwrócić się o pomoc do specjalistów BHPLAB, jeśli zakład pracy wykorzystuje silosy. Podobnie, gdy do pracy wykorzystuje się instalacje wytwarzające bądź zbierające pyły (np. urządzenia szlifujące lub polerujące), tak samo w przypadku urządzeń suszących, dopalających czy przesiewających. A nawet w przypadku pakowalni, np. w miejscach workowania nawozów sztucznych.

Dokonujemy klasyfikacji w obiektach, które już są użytkowane, jak również w takich, które są planowane do budowy czy zaadaptowania. W ramach usługi określany jest rodzaj strefy zagrożenia wybuchem oraz wyliczany zasięg tej strefy.

Specjaliści BHPLAB dokonają również audytu wprowadzonych rozwiązań technicznych, w wyniku czego zaproponują właściwy kierunek prac organizacyjnych dążących do minimalizacji zagrożenia. Nasi pracownicy przygotują także dokumentację graficzną oraz zestawienie niezbędnego oznakowania.

Miejsca potencjalnie zagrożone dzieli się na strefy. W przypadku gazów i cieczy klasyfikuje się na:

• strefa 0 – miejsca stale zagrożone,
• strefa 1 – występowanie zagrożenia sporadyczne, ale związane z normalną pracą i zwykłymi procesami,
• strefa 2 – zagrożenie rzadko występujące i trwające krótko, nie wynikające ze zwykłych czynności.

W przypadku pozostałych czynników niebezpiecznych, jak pyły, włókna czy proszki obszary dzielimy wg kryterium:

• strefa 20 – stale czy często utrzymująca się atmosfera wybuchowa,
• strefa 21 – zagrożenie może pojawiać się w trakcie wykonywania pracy,
• strefa 22 – obłok palnego pyłu nie występuje w trakcie normalnych czynności lub pojawia się sporadycznie i przez krótki czas.

Specjaliści BHPLAB kompleksowo zajmują się wyznaczeniem stref oraz ich aktualizacją, w przypadku wprowadzonych zmian procesu technologicznego.